این حرفهایم جواب ندارد. حساب هم. دلتنگ که می‌شوم، برای دلجویی از خودم می‌نویسم، می‌پرسم “سلام دختر … خوبی؟ ” کاری هم ندارم در واقع ِ جهان چه می‌گذرد. مرا بس است همین رؤیابافی‌های شاعرانه که دلخوش می‌سازدم به زندگی … این آگاهی آخرین راز حیات من است …
* عنوان، ابتدای شعری است از غاده السمان که دارم می‌خوانم دو کتاب از آثارش را. قابل توجه حجم سبز عزیز! (;
حجم سبز در 08/08/05 گفت:
از همه اینا گذشته دست رو دلم نزار…