چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

۵

Orange!!!

 

هی کامنت گذاشتین، به به و چه چه، چه سر و شکل خوب‌تری، بهتری، ماه‌تری! ما هی خوشمان آمد. امّا، دلِ خودمان… می‌دانید دل ما اصلن نمی‌تواند بی‌خیال رنگ نارنجی شود! ما اینجا را نارنجی که باشد بیشتر دوست می‌داریم.

نوشته‌های مرتبط

  1. اینجا مترو
  2. زمینه‌سازی برای ظهور آقا
  3. مکانی در قلب
  4. گریه بر حرف‌هایی که نمی‌گویم …
  5. رؤیای نوشتن – ۹
  6. تهرانِ امروز …
  7. رؤیای نوشتن – ۱۷
  8. الغیاث!
  9. خدا می‌توانست عاشق نباشم
  10. در هیأت کسی که نویسنده نبود، ولی ناگزیر باید می‌نوشت …
در تاریخ: مارس 1, 2008 | دسته: هر چی

۵ دیدگاه نوشته شده است! »

  1. سام در 08/08/05 گفت:

    قالب قشنگی داری
    عکس پایینی هم خوب بود ولی چرا به خیاط باشی تقدیم کردی!

    چهار ستاره مانده به صبح؛
    :: اگر کلیک کرده باشین روی لینک، متوجه شدیین که این دو سطر نوشته‌ی پای عکس از خیاط باشی است و او دلش عکس می‌خواسته برای ثبت و من، زحمتش را کشیدم!
    ضمنن ممنونم از محبت شما.

  2. از زندگی در 08/08/05 گفت:

    من هم موافق نارنجی ام! شدید!

    چهار ستاره مانده به صبح؛
    :: نارنجیته استاد!

  3. سارا در 08/08/05 گفت:

    توی این دنیا که دو روزه، به حرف دلت گوش کنی بهتره….
    اما درباره‌ی مطلب چقدر دور…همیشه نزدیک!: منو یاد خودم میندازه…البته گذشته!

    چهار ستاره مانده به صبح؛
    :: موافقم. حرف حرف دلمان است همیشه.
    بعد هم، واقعن؟ ییعنی یه جایی از زندگی هم رد شدیم یا داریم از تو زندگی هم می‌گذریم یا … هر نوع تشابهی تصادفیه؟

  4. هومن - گندم در 08/08/05 گفت:

    مبارکه
    انشاالله به خوشی میمنت

    چهار ستاره مانده به صبح؛
    :: سلامت باشین آقا. ان شاء الله واسه شما.

  5. ندا در 08/08/05 گفت:

    مهم نظر خودته…

    چهار ستاره مانده به صبح؛
    :: دقیقن!

دیدگاه خود را ارسال کنید