کلّی صبر کرده بودم تا با حوصله‌‌ی کامل و طیب خاطر، یک یادداشت خوب بنویسم درباره‌ی نزدیکی. امّا، انگاری قسمت نبود. چرا که درست وقتی که حرف‌هایم را تایپ کرده و کلیک کردم به قصد انتشار، کن فیکون شد و یادداشت پرید. حالا، به چند تا لینک بسنده می‌کنم، ارجاع‌تان می‌دهم به همین حوالی اینترنت. اگر دوست داشتید، می‌توانید این و این یادداشت را بخوانید درباره‌ی کتابِ حنیف قریشی. مترجم هم که مستحضر حضورتان هستند؛ خانوم نیکی کریمی. این یادداشت هم درباره‌ی ترجمه‌ی ایشان است. ما هم به خاطر گل روی شما، یکی از پاراگراف‌های متن کتاب را دوباره تایپ می‌کنیم باشد که مؤثر واقع شود و کتاب را بخرید و بخوانید. پشیمان نمی‌شوید، مطمئن باشید. داستان جالب و جذابی دارد درباره‌ی گذشته و حال و آینده‌ی یک مردِ مُدرنِ وامانده‌ی درمانده‌ی خسته از زندگی و بی‌تابِ فرار به قصدِ در آغوش کشیدنِ عشق …

” مردم نمی‌خواهند که تو زیادی خوش بگذرانی؛ آن‌ها فکر می‌کنند برای تو بد است و ممکن است همیشه دوباره هوس کنی و چه‌قدر شهوت، آشفته‌کننده است. دیوی است که هیچ‌گاه نمی‌خوابد و آرام نمی‌گیرد. هوس، شیطان است و مطابق با ایده‌آل‌های ما نیست و به خاطر همین است که ما این‌قدر به آن نیاز داریم. هوس، تمام سعی و کوشش انسان را به مسخره می‌گیرد و بی‌ارزش می‌کند. هوس هرج و مرجی اصیل است و انگیزه‌ای پنهان. تعجّبی ندارد که مردم می‌خواهند آن را توقیف کنند و به یک جای امن ببرند و درست وقتی که ما فکر می‌کنیم هوس را تحت کنترل خود داریم او ما را مأیوس می‌کند. هوس مرا به خنده می‌اندازد، چون ما را احمق می‌کند. اگر چه بهتر است احمق باشیم تا فاشیست. “ *

در پایان نیز، بر خود لازم می‌بینم از خیاط عزیز و استاد معزّز ایشان صمیمانه قدردانی کنم با لبخند و گل. کتاب به لطف و درایت این دو دوست ارزشمند بود که نصیب و روزی ما شد.

نزدیکی

نوشته‌ی حنیف قریشی، ترجمه‌ی نیکی کریمی. تهران: نشر توفیق‌آفرین. بهار ۱۳۸۴، چاپ دوّم، ۱۰۵ صفحه، قیمت ۲۵۰۰ تومان

مرتبط‌جات؛ چیزهایی که هرگز در مورد پدرم نمی‌دانستم (نوشته‌ی حنیف قریشی) و اینجا

* ص ۳۷ و ۳۸