چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

“در پیش خودتان تصوّر کنید که ما در اتاقی معمولی نشسته‌ایم و ناگهان پی می‌بریم که پشت در اتاق جنازه‌ای افتاده است. در یک لحظه، اتاقی را که در آن نشسته‌ایم به کلّی برای ما تغییر شکل می‌دهد. اکنون، همه‌چیز در این اتاق صورت دیگری پیدا کرده است. نور و فضا با آن که از نظر فیزیکی همان که بوده است باقی می‌ماند، با این حال همه چیز تغییر کرده است. این بدان علّت است که ما تغییر کرده‌ایم و اشیاء به آن صورت‌اند که ما درک‌شان می‌کنیم. “*

* کارل درایر کارگردانِ مصائب ژاندارک

پی.‌نوشت)؛عکس، نقّاشی یکی از شاگردان آقای رضا هدایت است به نام …؟نمی‌دونم خب. الان هم فرصت نیست بروم پی‌اش در آرشیو وبلاگ ایشان. باید برویم باقی افاضات آقایان کارگردان‌های مطرح جهان را بخوانیم. ولی، پیشنهاد می‌کنم شمایی که فرصت دارید یه نگاه کنین به آرشیو آنجا، بخش نقاشی‌ها، کلّی لذّت خواهید برد. ما که خیلی دوست داریم آنجا را.   

۱ دیدگاه نوشته شده است! »

  1. مهتاب در 08/08/05 گفت:

    یه جوریه نقاشیه

دیدگاه خود را ارسال کنید