«هر کاری اسباب خودشو لازم داره. اسباب نوشتن فقط قلم و کاغذ نیس… اصل کار یه جای دنجه. حالا خیلی پاک و روشنم اگه نبود، نبود. امّا جای خودت، باید جای خودت باشه تا بتونی فکر کنی، اون فکرو بنویسی، تا روی دنیای خالی و سفید کاغذ یه چیزی خلق بشه. چیزی که مال خودت باشه، می‌گی نه، امتحان کن. یکی بود، یکی نبود…
تو خونه‌ت اگه جا نداری، برو دنبالش بگرد، گوشه‌ی پارک، کنج مسجدی… اگر نبود، بی‌خودی به خودت زحمت نده. دور نوشتن یه خط سرخ بکش، در قلمو ببند.»