«بسیارند کسانى که می‌توانند تفاوت میان یک رمان خوب را از یک رمان بد تشخیص دهند و این خطر را به جان می‌خرم که بگویم تعالى ادبى لذت اصلى مطالعه است، اما لذت دیگر این است که آدمى چه‌گونه می‌‏تواند از یک رمان یا قصه، اطلاعات و دانستنی‌هایی به دست آورد. ادبیات نقشه دنیا را براى ما می‌کشد و به تشریح آن چیزهایى که ما از مقاله‏‌هاى روزنامه‏‌ها و گزارش‏‌هاى تلویزیونى می‌گیریم می‌‏پردازد و منظرى پیش روى ما می‌‏گشاید مانند خودِ دنیا، منظرى به غایت غنى و گونه‌‏گون که می‌‏توانیم هرگاه که بخواهیم در آن گشتى بزنیم، توریست‏‌هایى در دنیاهاى تخیل که آئینه دنیاهاى واقعی‌اند.

ادبیات، همه‌ی ما را با هم خویشاوند می‌کند.»

دوریس لسینگ