قول داده بودم به خودم که کاری نداشته باشم به شکل و شمایل اینجا تا شش ماهه‌ی دوّم این یک‌سالگی اول وبلاگ بگذرد اما، نشد. با همه‌ی علاقه‌ام به آن رنگِ نارنجی، این شبِ پرستاره‌ی رنگی را ترجیح می‌دهم و این تکه کاغذپاره‌ی سفید را برای نوشتنی‌هایم…
برای خیاط باشی می‌گفتم که سالم‌ترین تفریحِ این وقت‌هایم هی دست‌کاری و مونتاژ و سوار کردنِ قالب‌های مختلف است بر روی هم تا آن شکل موردنظر را بسازم و استعدادم را شکوفا کنم در این بین.
همه‌ی آن ستون کناری را هم منتقل کرده‌ام به همین لینک‌های نارنجی رنگِ بالای صفحه.
Home | E-Mail |Archive |Lable |Link | RSS |BLOGFA |Four Star |About |Poem
ایمیل دارد. آرشیو با آرشیو موضوعی. لینک وبلاگ‌های دوستان نیز + یک صفحه‌ی مثلن معرفی و شعرپاره‌ها و همان شعر مانا آقایی که عنوان وبلاگ از آنجا آمده است.
خاطرتان جمع! قطعن تا شش ماه بعد از این هیچ تغییری نمی‌دهم در اینجا تا شما هی مجبور نباشین کامنت بگذارین بابت قالب جدید تبریک بگویین و به به و چه چه و هنوز شب نشده، دوباره روز از نو، روزی از نو …