ما دستآخر متوجّه نشدیم آیا مای همیشه در صحنهی غیور با آن دو دقیقه سرانهی کتابخوانی «یکی از فرهنگسازترین کشورهای جهان»! هستیم؟ یا نه؟ انگاری باید گفت زهی خیال باطل! وقتی عمو ارشاد میگه که عمراً جامعهی ما جامعهی کتابخوان حرفهای نیست!
ضمنن، عارضم خدمتِ پونه خانوم و دیگر دوستان اهل ادب و فرهنگ که به روند طولانی صدور مجوز اعتراض میکنید، در نظر داشته باشید که عمو باید ۵۴۰۰ عنوان کتاب را بررسی کند. حالا، خودتان را بگذارید جای ایشان، اگر شما بودید، از دستتان برمیآمد این همه خدمت صادقانهی بسیار بیمنّت که هی غُر میزنید به جانِ او و شکوهنامه مینویسید که چه بشود؟ گیرم به گزارش «فردا»، “این در حالی است که در سال گذشته از ۵۴ هزار عنوان کتاب، ۲۳ هزار عنوان چاپ نخست بوده که باید برای صدور مجوز به طور دقیق بررسی میشده، مضاف بر اینکه بالغ بر ۹هزار عنوان از این کتابها، کتب کمک آموزشی بودهاند که بنا بر گفته وزیر در کمتر از یک روز برایشان مجوز صادر میشود. در واقع، آقای وزیر در یک سال گذشته، کمتر از دو هزار عنوان کتاب برای بررسی داشته است و نه ۵۴۰۰ عنوان.” مگر حواستان نیست؟ خیال میکنید چه کسی باید مواظب آن دو صادقِ دوروی ریاکار باشد تا به «ارکان اسلام یا مذهب شیعه» اهانت نکنند و با درج «تصاویر غیراخلاقی» و «مضامین ناپسند» ما را آلودهی فکر ناجور نکنند؟ با جمعآوری ۳۰۰ عنوان کتاب مادربهخطا به هیچکجای فرهنگ و ادب ضرر و آسیبی نمیرسد! ولی، اگر این عناصر فساد از لابهلای جماعت کتابخوان نهحرفهای جمع نشود … شما اصلن متوجّه هستید که چه بلایی از کنار گوش ما گذشت به لطف عمو ارشاد و پرویزشون؟ جانِ من، متوجّه هستید؟