یکی، دو روز قبل‌تر، هوس تخمه سوسولی کرده بودم. در مسیری‌ که می‌رفتم، به هر مغازه‌ای که می‌رسیدم، سؤال می‌کردم بلکه داشته باشد این خوراکی از ما بهتران را. همگی می‌گفتند دیگر ندارند و جمع کرده‌اند این تخمه‌ها را. نگرد، نیست و بعد هم یک حرف نامفهومی را می‌زدند که من فقط افغانی‌اش را می‌فهمیدم و یادِ پاپتی می‌افتادم که کامنت گذاشته و نوشته بود که “فکرش رو بکن یه مشت مرد گنده یا چند تا طوطی نشستن تخمه می‌شکنن ولی، مغزش رو تف می‌کنن بیرون بعد می‌کنن تو این بسته‌ها و شما می‌خورین!”(اینجا)

دیشب، به خیاط گفتم ماوقع را. بی‌خبر بود. بعدتر هم کلّی صحنه‌های تهوّع‌آور را بر اساس کامنت پاپتی تصوّر کردیم که مثلن، یک عدّه افغانی نشسته‌اند دور هم، گونی گونی تخمه پخش کرده‌اند روی زمین و هی، یکی یکی این تخمه‌ها را می‌گذارند لای دندان و می‌شکنند و مغزش را تف می‌کنند توی یک تشت قرمز! خیاط می‌گوید لابُد بعدش می‌شستند تخمه‌ها را! نتیجه‌ی بحث و بررسی دیشب، هیچ نبود مگر سکوت! که اینجا چیزی ننویسم درباره‌اش تا وقتی که خودمان متوجّه‌ی اصل مطلب بشویم. امّا، امروز، وقتی این آقای من، خودم کامنت گذاشتند پای پُست پیری و اشاره کردند به تخمه سوسولی، ما در راستای وظیفه‌ی اخلاقی‌مان، گفتیم پی‌اش را بگیریم بلکه بفهمیم دلیل ِ واقعی نایاب شدنِ این خوراکی عزیز را. خب، ساده‌ترین راه‌حل، گوگلدین بود که ما را به اینجا رساند و با توجّه به اطلاعاتِ این تخمه سوسولی‌باز ِ عزیز، متوجّه علّتِ نایاب شدن جنس موردنظر شدیم. پس، دیگه دنبال تخمه سوسولی (عکس) نگردین چرا که این مغز آفتابگردون‌ها از خارج وارد شده بوده و حالا، تموم شده. هر وقت دوباره وارد بشه باز می‌آد به بازار!

{عکس از ساتیار امامی}