چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

George grows

بعد، جدای این‌که در عین سادگی، بامزه است این پویانمایی، به پیوست خاطره‌ای دارد از آن روز که خیاط هم این‌جا بود و سه تایی با سیما، نشسته بودیم به تماشای مسابقه‌ی بین‌الملل ۷، قبل از «جرج بزرگ می‌شود» بیش‌تر از سیزده دقیقه یک پویانماییِ کسالت‌بار دیدیم از ایران که «فاطیما یثربی» ساخته بود به نام «صندلی‌ها»، ته تیتراژ پویانماییِ ایرانی، یکی آمد به افتخارش کف بزند، از شدّتِ سکوتِ حاکم بر سالن، در همان دست اوّل ساکت شد. بعدتر، «جرج بزرگ می‌شود» که تمام شد، ملّتِ حاضر در سالن حسابی کف زدند بابت همین کودکی تا پیری «جرج» که ام‌پی‌تری شده بود در کم‌تر از سه دقیقه! در مجموع تعریف کردم از لحاظِ ستایش «خارج». خیاط می‌فهمد.

* D:

دیدگاه خود را ارسال کنید