چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

:: یادم هست بیشتر همین تیتر مصاحبه با محمد چرمشیر ِ نمایشنامه‌نویس را دوست داشتم که گفته بود می‌خواهد توانایی را جایگزین استعداد کند در کارگاه‌های آموزش نمایشنامه‌نویسی‌اش. او معتقد است: “هر کسی باید به نوع خودش، به جنس خودش، به روش خودش به امر نوشتن برسد.” و “دانشجو باید درباره‌ی همه‌ی آنچه می‌داند، فکر می‌کند و باور دارد، بنویسد و از این طریق بیان آنچه در ذهن دارد را یاد بگیرد.” *

:: یکی از معیار‌های جمال میرصادقی برای پذیرفتن شاگرد شرط داستان‌خوان بودن است. به نظر او آدم‌ها دو دسته هستند؛ آنهایی که داستان می‌خوانند و آنهایی که نمی‌خوانند. آدم‌های داستان‌خوان، اگر بخواهند نویسنده می‌شوند. **

* ضمیمه‌ی روزنامه‌ اطلاعات، ۳۰/ ۱/ ۱۳۸۵

** ضمیمه‌ی نسل‌سوم، روزنامه‌ جام جم، ۲۴/ ۵/ ۱۳۸۵

+ عنوان تزئینی است. نمایشنامه‌ای دارد این آقای محمد چرمشیر به همین نام.

۲ دیدگاه نوشته شده است! »

  1. فاطمه در 08/08/05 گفت:

    سلام یعنی شما همه ضمیمه ها را نگه می‌دارید؟خیلی خوب است!با خیاط باشی مسابقه گذاشته‌اید.

  2. مهتاب در 08/08/05 گفت:

    چی مبارک باشه؟!!!!

    ترجیح می‌دهم همان‌طور باشم که خودم می‌خواهم چه نویسنده چه غیرنویسنده!

دیدگاه خود را ارسال کنید