در این‌باره می‌توانید یادداشت‌هایی را در از پشت یک سوّم، وب‌نوشته‌های یک برنامه‌نویس، پروژکتور، نیلوفر و بودنش، رادیو زمانه، آذین گفت، کوتاه نوشته‌های من، دخترونه، شهروند امروز بخوانید و فصل اوّل کتاب را هم در این‌جا.
خلاصه‌ی حرف‌هایی که دوستان درباره‌اش گفته‌اند و نوشته‌اند از این قرار است که «در رؤیای بابل» داستانِ خوش‌خوان و روانی است و مثل «صید قزل‌آلا در آمریکا» نیست که گیج بشود آدم. خط داستانی دارد. یک کارآگاه خصوصی شخصیّت اصلی است و ماجرا هم پلیسی، هم تخیّلی، هم طنز و … و روی‌هم رفته خواندن این رُمان لذّت‌بخش خواهد بود و … من نیز سری تکان می‌دهم به تأیید که بله. اوهوم. این‌طور داستانی بود «در رؤیای بابل».