رادیو زمانه یه خبری رو منتشر کرده با این تیتر؛ سرانه‌ی کتابخوانی در ایران دو دقیقه اعلام شد. البته، من نمی‌دونم این سرانه‌ی فوق‌الذکر قبلن چند دقیقه بوده و الان با کاهش روبه‌رو بودیم یا افزایش! به‌هرحال، آقای رئیس سازمان کتابخانه‌ی ملّی ایران اعلام کردند که هر شهروند ایرانی در شبانه‌روز تنها دو دقیقه از وقت خودش رو به خوندن کتاب اختصاص می‌ده. و اگه مطالعه‌ی کتاب‌های درسی رو هم در نظر بگیریم!!!، انگاری سرانه‌ی مطالعه در ایران به حدود شش دقیقه در شبانه روز می‌رسه!

ضمن اینکه، آقای رئیس گفتند در حال حاضر در ایران بیشتر از دو هزار کتابخانه!!!!! وجود داره! من دارم فکر می‌کنم یعنی، با توجّه به جمعیّت ایران و اون ۸۵ درصد مردم باسواد کشورمون این تعداد (یعنی، دو هزار کتابخانه) اینقدر کافیه که یکهو ما رو تبدیل کنه به «یکی از فرهنگ‌سازترین کشورهای جهان»! اگه ما اینقدر کارمون درسته پس، خانوم پونه خانوم و باقی دوستان اهل ادب و فرهنگ دیگه واسه چی غصه می‌خورن؟! اون وقت این ماجرای سانسور و ممیزی و ورشکستگی ناشران و ناامیدی نویسندگان هم یعنی کشک!  و مشکل فقط در همون حد «نازیبا و دلچسب بودن فضای کتابخانه‌های عمومی کشور و به روز نبودن کتاب‌های موجود در آن‌ها» می‌باشد یعنی؟ بعد، ما با همون سرانه‌ی دو دقیقه‌ای مطالعه‌مون شدیم یکی از فرهنگ‌سازترین‌ها؟!

بعد هم چه ربطی داره که “پیشتر خبرگزاری فارس در سوم بهمن ماه سال گذشته اعلام کرده بود که بودجه‌ی ترویج کتابخوانی در سال ۸۷ از سوی وزارت ارشاد دولت احمدی‌نژاد ۲۷ درصد نسبت به سال ۸۶ کاهش داشته است. ” مگه نه؟