دو خانه
سه خیابان
چهار کوچه
ای کاش فاصله این بود.
چند بهار و تابستان
چندین پاییز و زمستان
فاصله کاش همین بود.
اکنون ساعتها و سالها
و پس از این فاصله همیشه است
فرصت کوتاه است
چهقدر دلم میخواهد شعری بلند بنویسم
در امتداد لبخند تو …
«محمود تقوی تکیار»
آينه هاي ناگهان در 08/12/02 گفت:
با این شعرا آتیش میزنی به دلم
آینه های ناگهان در 08/12/12 گفت:
رویا اشک منو در میاری.دلمو آتیش میزنی.بغض توی گلومو بزرگتر میکنی.هق هق منو بلند می کنی.کاش بمیرم رویا.فقط کاش بمیرم و نباشم.چقدر باید صبور باشم؟چند روز ؟چند هفته؟ چند سال؟چقدر؟چقدر؟چقدر؟؟؟؟؟