– از قدیم و ندیم گفتند «تن‌ها خوابیدن، تن‌ها خوردن و تن‌ها سفر کردن بد است.» حالا هی کار بد بکنید و ازدواج نکنید.
– برای خلاصی از شرِّ مادرشوهرِ فولادزره‌ی آینده‌تان کافی‌ست جشن عروسی را شب جمعه بگیرید تا او رو به قبله شود.
– اگر هنوز پول‌دار نشده‌اید نگران نباشید! زین‌پس هی میخ بشوید جلوی عنکبوت تا جواب بگیرید.
– از این همه رژیم‌های جور واجور لاغری خسته شده‌اید؟ هر روز یکی،دو بار با نی قلیان به خودتان بزنید و کمر باریکِ خوش‌اندام باشید.
– آیا شما هم نگران هستید هوو سرتان نیاید؟ پس عادت کنید آخر غذا  یک لقمه نان و پنیر بخورید و تا ابد مصون بمانید.
– الهی، شما هم دچار مشکلاتِ جن.سی هستید؟ اشکالی ندارد. ریش‌تان را زیاد شانه بزنید، شفاست.
– اگر قصد زیارت خانه‌ی خدا را دارید، ۴۱ شنبه پیاز بخورید ان‌شاءا… حاجی می‌شوید.
– هنوز نتوانسته‌اید از شوهرِ شمرتان طلاق بگیرید؟ آخی. سه یا چهار بار در روز چهارشنبه به حمام بروید تا شوهرتان بمیرد و خلاص.

وا. چرا قیافه‌تان را این‌طوری می‌کنید؟ مسخره چیه؟ کیه؟ ام‌روز به مناسبتِ سیزده فروردین و رسمِ سیزده‌به‌در و خرافه‌ای که از نحسی عدد سیزده می‌گوید نیرنگستانِ صادق هدایت را خواندم که مجموعه‌ای‌ست از عقاید و باورهای مردم درباره‌ی آداب و تشریفاتی که برای زندگی رسم شده است؛ از چه کنم و چه نکنم‌های عروسی و باید و نبایدهای زایمان تا درمان انواع مرض و بیماری با ورد و جادو و تعبیر خواب‌های کذایی و ….
کتابِ جالبی بود و البته مفرّح. مثلن هدایت درباره‌ی یک‌جور سونوگرافیِ دستی نوشته که یادم هست وقتی می‌رفتم مدرسه‌ی راه‌نمایی یکی از هم‌کلاسی‌هایم برای تعیین جنسیّتِ بچّه‌ی دبیر زیست‌مان به هم‌این شیوه متوسّل شده بود؛«اگر روی سر زن آبستن نمک بریزند بدون این‌که ملتفت شود، و بعد دستش را ببرد به پشت لبش بچه‌اش پسر خواهد شد و اگر به زلفش دست بزند بچه دختر می‌شود.» نمک که نداشتیم، هم‌کلاسی گفت با نرمه‌های گچ هم می‌شود. یک مشت نرمه گچ از پای تخته‌ی کلاس جمع کرد و ریخت روی مقنعه‌ی بی‌چاره‌ی معلّم‌مان و بعد، هم‌کلاسی‌ام تشخیص داد که بچّه دختر است.
با خودم فکر می‌کردم تا وقتی‌که شما هم حوصله کنید برای تهیه و مطالعه‌ی کتاب، چند توصیه‌ی مردمی را برای‌تان بنویسم تا کمی از بار مشکلات و دشواریِ مصائبِ زندگی‌تان کم شود. اگر این باورهای عامیانه درست بود و قابل استناد چه زندگی سهل و شادی داشتیم. نه؟