درباره‌ی جلسه‌ی نقد و بررسی مجموعه داستان «شکار حیوانات اهلی» هیچ‌کسی شکایتی نکرد. من ولی این را می‌نویسم برای ثبت در تاریخِ خودم. توی همه‌ی خبرهایی که خوانده بودم قشنگ نوشته بودند این جلسه «دوشنبه پنجم مهرماه» برگزار می‌شود و نمی‌دانم چرا من می‌خواندم «چهارشنبه هفتم مهرماه» و چه‌قدر خوش‌حال‌ام هیچ‌کدام‌تان اهل دقّت نیستید و متوجّه‌ی سوتی‌ام نشدید. حتّا خیلی خوش‌حال‌ترم که حوصله‌ی شرکت در جلسه‌ی نقد و بررسی داستان را ندارید. در غیراین‌صورت الان لابُد باید عذرخواهی می‌کردم ازتان. بعد هر چه‌قدر که شما بی‌دقّت و بی‌علاقه‌اید، خُب من هم گیج‌ام. این به آن در. یر به یر، مساوی هستیم.

آدم‌هایی را که تا الان درباره‌ی مجموعه داستانِ «شکار حیوانات اهلی» نظر داده‌اند به دو دسته‌ی کلّی موافق و مخالف تقسیم کرده‌ام. برداشتِ من این است که موافق‌ها دوستانِ علی شروقی هستند که قرار است با کف و هورا نویسنده را تشویق کنند. مخالف‌ها هم دشمنانِ او هستند که می‌خواهند با تُف و هو … البته، هیچ‌کسی رسمن موضع خود را از لحاظ  دوستی و دشمنی مشخص نکرده است، منتها هم‌این که یکی کتاب را به عرش می‌رساند و به‌به‌کنان همه را سفارش می‌کند به خواندن آن و دیگری به فرش که اه‌اه! خر نشوید و این کتاب را بخرید! یعنی یک‌جای کارِ نقد و نظرشان ایراد دارد.

این‌جا می‌توانید گزارش نقد و بررسیِ کتاب از نظر فرشته احمدی، محسن فرجی و محمّدرضا گودرزی را بخوانید. به‌علاوه‌ی این‌که بخش‌هایی از کتاب را با صدای نویسنده گوش کنید. نمی‌دانم چرا هیچ‌کدام از منتقدها درباره‌ی پایان داستا‌ن‌های کتاب اظهارنظر نکرده‌اند و چه‌طوری‌ست که این‌ها می‌گویند «شکار حیوانات اهلی» راوی‌های متفاوت دارد و این آقا می‌گوید: راوی‌های داستان‌ها به نوعی یک نفر هستند.

+ پشتِ مرغ‌داری حسنِ فریدونی (چهار ستاره مانده به صبح)

+ تو را من چشم در راهم (هزار کتاب)

+ مراسمی برای شکار حیوانات اهلی (آدم و حوا)

+ در دام (مرور)

+ داستان شکار حیوانات اهلی با راویان متفاوت (فرهنگخانه)