رویای نوشتن؛هشت نویسنده معاصر از نوشتن می‌گویند

ترجمه‌ی مژده دقیقی. تهران: انتشارات جهان کتاب، چاپ اوّل، ۱۳۸۰، ۲۵۴ صفحه

*

به قول یادداشتِ ناشر، این کتاب حاوی هفت مصاحبه و یک گزارش است  … درباره‌ی جرج پلیمپتن با گابریل گارسیا مارکز، وودی آلن، پی.دی. جیمز، اسماعیل کاداره، وی. اس. نایپُل، طاهر بن جلّون و ژوزه ساراماگو.

امشب، مصاحبه با وی. اس. نایپُل را خواندم. پنج‌ کتاب از آثار او به فارسی ترجمه شده‌اند که البته، من هیچ‌کدام را نخوانده‌ام هنوز. منتها، حرف‌هایش را در این مصاحبه دوست داشتم. برای همین در اوّلین فرصت کتاب‌هایش را خواهم خواند.

این دوپاراگراف از حرف‌های قشنگِ وی. اس. نایپُل درباره‌ی نویسندگی؛

نوشتن تنها حرفه‌ی حقیقتن شریف است. از این نظر شریف است که با حقیقت سروکار دارد. باید به دنبال راه‌هایی باشید که بتوانید به تجربه‌تان بپردازید. باید آن را درک کنید، باید دنیا را درک کنید. نوشتن تلاشی است مستمر پس از درکی عمیق‌تر. این کار خیلی شریف است. *

نویسنده بودن معنی‌اش این است که همیشه مشاهده‌گر باشید، همیشه همدلی نشان بدهید و حسّاس باشید. نویسنده‌ی جدّی نباید کاری را که قبلن انجام داده دوباره انجام بدهد، باید حرکت کند. من این نیاز به حرکت را حس می‌کردم. احساس می‌کردم نمی‌توانم کاری را که قبلن انجام داده‌ام دوباره انجام بدهم؛ نمی‌توانستم صرفاً در خانه بمانم و وانمود کنم دارم رمان می‌نویسم. باید حرکت می‌کردم. سفر می‌کردم و دنیای خودم را کشف می‌کردم – و می‌گذاشتم فُرم روند طبیعی خودش را طی کند. **

* * *

مرتبط؛ درباره‌ی وی.اس.نایپُل بخوانید؛ {اینجا و اینجا}

پی.‌نوشت؛ کتاب‌های وی.اس.نایپُل که به فارسی ترجمه شده‌اند؛ هند: تمدن روح، در کشور آزاد، خانه‌ای برای آقای بیسواس، خم رودخانه و خیابان میگل.

*ص ۱۸۰ و ** ص ۱۹۲