هشتمین روز (بهروز فرجی) و بچّه‌های ابدی (پوران درخشنده) هر دو سفارشی‌اند؛ اوّلی با سرمایه‌گذاری شرکت جهانگردی کیش و دومّی، مؤسسه‌ی توانبخشی امام عصر (عج). هر چقدر، آن فیلم اوّل، غیرانسانی است. فیلم دوّم زور می‌زند برای بیان مفاهیم انسانی.

هشتمین روز داستانِ ازدواج دختری است (همین دختره تو عکس) با مرد متموّلی (ایرج نوذری) و حضور عاشقِ قدیمی دختر (امیر تاجیک). فیلم ِ آبکی ِ بی‌ارزشی که هیچ ندارد مگر نماهای شیک برای معرّفی جاذبه‌های گردشگری جزیره‌ی کیش و یکی، دو ترانه با صدای تاجیک. همین.

بچّه‌های ابدی نیز قرار است یک فیلم ِ اجتماعی ـ آموزشی باشد که به طور غیرمستقیم درباره‌ی مسائل و شرایط فردی و خانوداگی و اجتماعی ِ کودکانِ ناتوان ذهنی (با تأکید بر سندرم داون) اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی کند. هرچند که ساخت و تولیدِ این فیلم جای بسی تقدیر و تشکّر دارد منتها، با وجود تلاشِ زیاد سازندگان، فیلم خوبی نیست بچّه‌های ابدی. البته، بازی هنرمند سندرم داونِ فیلم، عالی است و  همین کافی است برای رضایت از فیلم.

پی‌.‌نوشت )؛ فیلما رو تو اتوبوس دیدیم وقت رفتن به بابل و در بازگشت به تهران. مفتی بود وگرنه، پول دادن بابت‌شون یه کمی بیشتر از یه کمی زور داره!