چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

دست‌آوردِ بزرگِ نمایش‌گاه کتابِ امسال این بود که دیگر می‌دانم نویسنده‌ی محبوبِ نود درصدِ ملّت کسی نیست مگر میم.‌مؤدب‌پور و بس که هر کی آمد جلوی غرفه پرسید از او یا مستور و یا امیرخانی کتاب داریم من الان دلم می‌خواهد مؤدب‌پور، مستور و یا امیرخانی بشوم. الکی.
ضمن این‌که، الان می‌توانم بر مبنای مشاهده‌های عینی‌ام درباره‌ی پُرفروش‌ترین کتاب‌ها در نمایش‌گاه آمار و ارقام اعلام کنم و بگویم بیش‌تر از نیمی از مردمِ آمده به نمایش‌گاه، کتاب‌های قصّه‌های امیرعلی (انتشارات نقش و نگار) و تو، تویی؟! (انتشارات ذهن‌آویز) را خریده‌اند. هرچند، نمی‌دانم نقش و نگار اصلن توی نمایش‌گاه بوده یا نبوده، ولی به من ثابت شد دست‌کم خیلی از ملّت به قصدِ خریدِ قصّه‌های امیرعلی به نمایش‌گاه آمده بودند. آن یکی کتاب، یعنی تو، تویی؟، را هم بالاخره توی دستِ دختر و پسری دیدم و رستگار شدم.

دیدگاه خود را ارسال کنید