چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

۰

رؤیای نوشتن ۴۲؛ دو کلمه حرف حساب

:: در طول ۲۰ سال هم این را خوب یاد گرفته‌ام که اگر ننویسم، یادم می‌رود.

:: هیچ داستان عمیقی نیست که مخاطب را بدون سوال رها کند.

رضا امیرخانی

نوشته‌های مرتبط

  1. رؤیای نوشتن – ۲۱
  2. رؤیای نوشتن ۳۲؛ یک فوتبالیست بزرگ بدون تیم
  3. رؤیای نوشتن ۳۰؛ مثل سوارشدن بر اسبی وحشی
  4. رؤیای نوشتن ۴۸؛ چند نکته
  5. رؤیای نوشتن ۳۸؛ از دست دادن
  6. رؤیای نوشتن ۴۶؛ تسلیم شدن
  7. رؤیای نوشتن ۳۴؛ هر بهانه‌ای اختراع می‌کنم تا کار نکنم
  8. رؤیای نوشتن ۴۳؛ ناگهانِ عظیم
  9. رؤیای نوشتن ۴۴؛ کشفِ تاریکی
  10. رؤیای نوشتن – ۱۳
در تاریخ: جولای 23, 2013 | دسته: رؤیای نوشتن

دیدگاه خود را ارسال کنید