چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

«زمانی‌که با زمانه‌ی خویش نساختی، با مَسندْ‌نشینان و اَمربَرانِ ایشان کنار نیامدی، و آن‌چه را که جاهلانْ می‌گویند، جاهلانه بازنگفتی، لاجرم به تبعیدِ ابدیِ روحْ گرفتار خواهی شد – حتّا اگر در کُنجِ منزلیْ در شهریْ ساکن باشی؛ و اگر برنپذیرفتنْ پای فشردی، آواره‌ات خواهند کرد، یا به زندانت خواهند انداخت و به دارَت خواهند کشید.»

مردی در تبعید ابدی، نادر ابراهیمی

۱ دیدگاه نوشته شده است! »

  1. شاهین در 09/07/10 گفت:

    به موج مهربانی بپیوندید[گل]

دیدگاه خود را ارسال کنید