چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

«نوشتن پرزحمت است. جایی برای اشتباه کردن نیست. من همیشه این جا حاضرم. روی صندلی‌ام، جلوی مونیتور. موقع خواندن داستان بر عکس من در کوچه‌ای هستم که از آن روایت می‌کنم. با یک حرکت به کوچه می‌زنم و در آن جا راه می‌روم. قهرمان‌هایم را تعقیب می‌کنم، انگار با یک دوربین کوچک و تنها آن‌ چه را که می‌بینم، به مردم می‌گویم.»*

دیدگاه خود را ارسال کنید