به خودم قول داده‌ام دیگر مجموعه داستانِ ایرانی نخرم و نخوانم ولی وقتی آزاده محسنی توی وبلاگش می‌نویسد: «نمردیم و کتاب اول ما هم چاپ شد و پخش شد. می‌دانم غر می‌زنید که چرا چنین است و چنان و… حق هم دارید. ولی بروید بخریدش. حق دارم به گردن‌تان، کتاب‌های اول همه‌تان را خریده‌ام.» علاوه‌بر این‌که متولّد ماه جغد را می‌خرم به شما هم پیش‌نهاد می‌کنم کتابِ آزاده محسنی را بخرید.

کتاب را انتشارات ققنوس چاپ کرده است با قیمت ۲۰۰۰ تومان و درباره‌اش می‌گویند که شامل ۸ داستان است به نام‌های «یکی از این دوشنبه‌ها بود، به سلامت بانو، متولد ماه جغد، اولین ثانیه حج پرید، ژله توت‌فرنگی، برادر بار دارد، زخمه بر ساز شنی و راحله خیس بود.» که داستان‌های آن درنگی هر چند کوتاه بر ناپایداری روابط انسانی و تنهایی انسان در میان جمع دارد. عنصر مشترک این داستان‌ها تمرکز روی حس خلأ عاطفی و نادیده گرفته شدن انسان‌هاست. شهروندانی که درنگاه کلی مانند توده‌ای عظیم هم‌سویی یکدیگر حرکت می‌کنند، اما هر کدام در خلوت خود سنگینی جهانی را به دوش می‌کشند. نیاز عمیق روح انسان به توجه و حمایت جمع، درون‌مایه‌ی اصلی این داستان‌هاست.