۱
اون اوایل که کانال تلگرام مُد شده بود، من هم یکی برای وبلاگم ساختم. بعد فکر کردم حوصله‌اش رو ندارم. که چی اصلن؟ پاکش کردم. چند روز قبل، دوباره گفتم نه، خوبه که برای وبلاگم کانال داشته باشم و اگه این‌جا دیربه‌دیر به روز می‌شه، اون‌جا زودبه‌زود باشم. خواستم کانال بسازم به اسم و آدرس وبلاگم که دیدم نچ! دیر جنبیده‌ام و یکی به همین نشونی آی‌دی ساخته. هولدرلین گفت که اشکالی نداره. یه آی‌آر بچسون ته‌اش و بساز. خوشم نیومد. گفتم نه، این‌جوری نمی‌خوام. بعد گفتم که ببینم کی اسم و آدرس چهار ستاره رو برداشته. طرف عکس آدمی‌زادی نداشت. نمی‌شد فهمید ایرانی هست یا خارجی. مرد یا زن. گفتم بذار بهش پیغام بدم. انگلیسی براش نوشتم که می‌شه آی‌دی تلگرامت رو عوض کنی و چهار ستاره رو به من بدی؟ لازمش دارم. نوشت نه. همین‌جوری خالی. نمی‌دونستم نه واقعی و محکم گفته یا چی. نوشتم اشکالی نداره و بعد، لینک وبلاگم رو براش فرستادم. گفتم خوش‌حالم که تو هم چهار ستاره‌ای. به ثانیه نکشید که شکلک لبخند گذاشت و نوشت ببین! من آی‌دی خودم رو عوض کردم. آدرس چهار ستاره مال تو. چندتایی هم بوس و قلب فرستاد. من؟ متقابلن. محبتِ بی‌منت از یه ناشناس خیلی بهم چسبید. قبلن مهربونی‌های همین‌جوری خیلی نصیبم می‌شد و الان، کم. چه بلایی سرمون اومده؟
۲
چهار سال قبل، تابستون بود که بهم تلفن زدند و ازم دعوت کردند داور جایزه‌ی لاکپشت پرنده باشم. هر هفته جمع می‌شدیم یه جا و کتاب می‌خواندیم و نظر می‌دادیم و بعد هم فهرست‌های لاکپشت پرنده یکی‌یکی چاپ شد و جشن‌هاش هم که بود. خبرهاش رو توی وبلاگم می‌نوشتم. بعد از این‌که رفتیم یزد، اصرار داشتم بازم توی جلسه‌های داوری شرکت کنم، ولی فقط چند ماه دوام آوردم و رفت‌وآمد توی جاده‌ی هفت‌صد کیلومتری سخت بود برام. این مدت، لاکپشت پرنده یکی از دغدغه‌های زندگی من بود. چه وقتی که داور بودم و چه هنوز. الان هم که لاکپشت پرنده داره مستقل می‌شه و دیگه قرار نیست ضمیمه فصلنامه پژوهشنامه ادبیات کودک و نوجوان منتشر بشه. موضوع‌هاش هم گسترده‌تر شده؛ از کتاب و اپلیکیشن بگیر تا فیلم و اسباب‌بازی. یعنی دیگه تمرکز فقط رو کتاب کودک و نوجوان نیست و هر موضوع یه گروه داوری داره که بهترین محصولات فرهنگی و هنری رو برای استفاده‌ی بچه‌ها معرفی می‌کنه. فکر می‌کنم مجله‌ی خیلی خوبی بشه و پیشنهادهاش برای پدرها و مادرها، معلم‌ها و مربی‌ها راهگشا باشه.
۳
می‌خواستم پیشنهاد کنم از لاکپشت پرنده حمایت کنید. درواقع، از انتشار مجله‌های نوپای خصوصی. چند وقت قبل، خودم این‌جا غرغر کرده بودم که گور بابای مطبوعات، ولی خدایی دلم نمی‌آید که روزنامه‌ها و مجله‌ها منقرض بشن. به‌خصوص مجله‌هایی که با همه‌ی سختی‌های اقتصادی دارند سعی می‌کنند کیفیت خودشون رو حفظ کنن و به‌دردبخور باشن. حالا، چطوری حمایت کنیم؟ ساده‌ست. این روزها، در مسابقه‌ی عکس اینستاگرامی با هشتگ #لاکپشت_پرنده شرکت کنین. دیگه؟ براتون می‌نویسم. فعلن همین.
۴
برای شرکت در مسابقه‌ی لاکپشت پرنده لازم نیست هیچ زوری بزنید برای جمع کردن لایک بیش‌تر. فقط لاکپشت پرنده رو در اینستاگرام فالو کنید و یه عکس با موضوع لاکپشت بگیرید و با دوتا خط توضیح و هشتگ #لاکپشت_پرنده آپلود کنید. برنده به قید قرعه انتخاب می‌شه و هر کسی می‌توانه سه‌تا عکس بفرسته. یعنی سه تا شانس برای برنده شدن. البته، جایزه‌اش هم خیلی مادی و مالی نیست. اشتراک یک ساله‌ی مجله است که قیمتش می‌شه حدود صدهزار تومان، ولی ازنظر فرهنگی و معنوی خیلی ارزش داره و به‌خصوص اگه بچه داشته باشین، مجله‌ی لاکپشت پرنده خیلی کمک‌حال‌تون خواهد بود.
http://instagram.com/lakposhtparandeh
http://instagram.com/fourstar.ir
http://telegram.me/lakposhtparandeh
http://telegram.me/fourstar