چهار ستاره مانده به صبح

شروع یک رؤیای نو

گاو مشهدی حسن خوشبخت بود که لیلی‌بودگی داشت. مشهدی حسن هم خوشبخت بود که یک گاو داشت محض مجنون‌شدگی. در تقدیر عاشقانه‌ی ما هیچ خبری نبود از خوشی‌بخت مگر ناگزیری مُدام؛ گاوماندگی!